Kingdom Legacy of Love | ekklēsia for all nations

Bóg chce stworzyć strukturę organizacyjną dla swojego ludu, która wykracza poza to, co do tej pory zamanifestowaliśmy. Ta transformacja ma głębokie implikacje dla ekklezji. Jak opisano w Liście do Efezjan 4:11-16, Bóg pracuje nad doprowadzeniem ciała Chrystusa do pełnej dojrzałości. Oto niektóre z rzeczy, nad których urzeczywistnieniem pracuje Duch Święty. Apostołowie nie tylko ponownie zajmą swoje miejsce, ale także odzyskają autorytet. Nie chodzi tylko o przywrócenie funkcji w ciele Chrystusa, ale o cały sposób, w jaki ekklēsia jest zorganizowana, zarządzana i funkcjonuje. Oznacza to poważne zmiany w sposobie, w jaki wszystko jest robione. Lud Boży dowie się, czym naprawdę są apostołowie, o ich łasce, miejscu, celu i naturze. Wiele z góry przyjętych pojęć zmieni się w tym procesie.

Credo Nicejskie opisuje Kościół jako "święty, powszechny i apostolski". Lud Boży uzna, że bycie apostolskim nie oznacza "po prostu posiadania apostołów", ale że bycie apostolskim jest w DNA Jego ludu. Jezus był apostołem, został posłany, a my również nosimy Jego obraz. Duch Święty przygotowuje szerszą eklezję do większej zażyłości z Chrystusem, większej miłości do siebie nawzajem, większego zaufania do przywódców, większej gotowości do służby i wielu innych rzeczy, o których wielu z nas nawet jeszcze nie myśli. Staniemy się jak wczesny kościół, a nawet bardziej niż oni.

Bielizna Jezusa była bez szwu i podobnie Bóg chce wzbudzić przywódców dla ekklezji, którzy są tak zjednoczeni w miłości i celu, że stanowią bezszwowe okrycie dla ciała Chrystusa. To, co widzieliśmy do tej pory pod względem przykrycia przez denominacje lub organizacje, zostanie zastąpione. Nadchodzi coś znacznie większego i lepszego. Moc jest w drodze, moc, która wynika z jedności (jedności). Moc, którą utraciliśmy, powróci poprzez "prawdziwe spotkanie z ciałem Chrystusa" (1 Koryntian 11:29-30). Istnieją konsekwencje ignorowania zaopatrzenia i uzupełniania się, które jest obecne w ciele Chrystusa. "Staliśmy się słabi i chorzy, a wielu z nas nawet umarło". Jako ciało Chrystusa możemy uznać, że żadna jednostka nie jest w stanie pojąć i wyobrazić sobie wszystkich wymiarów Boga. Możemy na nowo nauczyć się cieszyć, uzupełniać i dopełniać siebie nawzajem we wzajemnej zależności i potrzebie większego ciała.

Jedność ciała Chrystusa na całym świecie nie jest jednością zewnętrzną, ale czymś, co pochodzi z serca. To coś więcej niż wspólna praca dla sprawy, ale prawdziwe zjednoczenie ducha i uczuć. Jest to odpowiedź na modlitwę Jezusa z Ewangelii Jana 17:21, w której prosił Boga: "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie. Oby i oni stanowili jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał". Jezus modlił się o taką jedność, jaką mieli Jezus i Ojciec. Nie osiągnęliśmy jeszcze tej jedności. Jako posługa apostolska i prorocza arche+ nie mamy wątpliwości, że Jezus zostanie wysłuchany i powrócimy do tej prawdziwej jedności, a tym samym do mocy, która z niej wynika.

Jest to podobne do relacji między Jezusem a uczniami, Pawłem i Tymoteuszem, Eliaszem i Elizeuszem oraz Mojżeszem i Jozuem. Kiedy ekklēsia ponownie skupi się na relacjach, duchowa posługa będzie przypominać tę pierwszych wierzących. Będzie ona odzwierciedlać model Ojca i Syna. Jezus (Bóg) był synem ojca, a Bóg był także ojcem syna. Ostatecznie nie będzie to (i nigdy nie powinno być) legalne, ale relacja serca. Służy ona prawdziwemu dojrzewaniu ludu Bożego. Wciąż nie mamy pełnego pojęcia o pełni Bożych planów. Niemniej jednak ekscytuje nas jako piastunów apostolskich, że Jego ręka jest u steru ekklezji, aby ich prowadzić. Jezus zachował najlepsze wino na koniec. Dziedzictwo miłości.